Sê jy nog dankie soggens as jy wakker word, vir die nuwe dag? 
Sê jy nog dankie voor 'n ete asook nadat jy klaar geëet het? 
Is jy dalk ongemaklik om God te dank vir die kos wanneer jy in 'n restaurant is of neem julle hande wanneer dit nie te raserig is nie en sluit die oë voor jy eet. 
Onthou jy as kind hoe jou pa julle maak sit het voor ‘n wegvakansie dat julle eers kan lees en bid vir die reis en veilige terugkeer, doen mense dit nog?
Of is dit vanselfsprekend dat jou motor jou elke dag van punt A na B sal bring en terugbesorg sonder enige teenspoed. 
Die groot vraag is eintlik is jy skaam om te wys jy dien 'n God vir wie jy nog kan dankie sê te midde van die wêreld se chaos daar buite, asook rondom jou. 
Ten spyte van al die woelinge om ons, het jy jou dankie vergeet of weggebêre vir die sonskyndae, dae wat jy nou regtig iets te vier het?
Is jou geloof te klein om dankie te sê of dit te wys aan jou medemens, ongeag hul kultuur of oortuigings. 
Hou jy dit dalk net vir jou Christen vriende, eksklusief omdat net hulle sal verstaan en die ander nie jou goeie maniere en vriendelikheid verdien nie. 
Gaan haal jou dankie, daar binne ‘n liggaam wat nog kan hoor, sien, verstaan en voel hoe kosbaar die lewe is en dat jy dit elke dag kan vier, ongeag wat die toekoms sal bring. 
Slaan jou oë op na Bo en sê dankie Here.